Yπεριδρωσία μασχαλών: Πώς αντιμετωπίζεται

υπεριδρωσία

Πρωτοπαθής εστιακή  υπεριδρωσία ονομάζεται η υπερβολική παραγωγή ιδρώτα σε κάποιες περιοχές του σώματος. Η υπεριδρωσία  δεν συνδέεται με υποκείμενες ασθένειες. Η ποσότητα του ιδρώτα δεν είναι εύκολο να προσδιορισθεί, ενώ επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ατόμων.

 

Η διάχυτη μορφή υπεριδρωσίας χρειάζεται διαφορική διάγνωση όσον αφορά την αιτιολογία της, γεγονός που ξεφεύγει από τον σκοπό του ενημερωτικού αυτού σημειώματος. 

 

Η εστιακή υπεριδρωσία αφορά το 3-5% του πληθυσμού και εντοπίζεται στις μασχάλες (51%), πέλματα (30%), παλάμες (25%) και σε μικρότερο ποσοστό (10%) στο πρόσωπο.

 

Συνήθως αφορά νεαρές ηλικίες που τα περισσότερα από αυτά τα άτομα έχουν και άλλα μέλη στην οικογένεια τους με το ίδιο πρόβλημα.  Η ένταση του προβλήματος φαίνεται να μειώνεται μετά το 55-60ό  έτος της ηλικίας.

 

Η αιτιολογία είναι άγνωστη , αλλά μάλλον πρόκειται για υπεδραστηριότητα του παρασυμπαθητικού συστήματος, το οποίο νευρώνει τους ιδρωτοποιούς αδένες και μάλιστα τους εκκρινείς (οι αποκρινείς συμμετέχουν ελάχιστα η και καθόλου). Ο αριθμός αλλά και το μέγεθος των ιδρωτοποιών αδένων, δεν τροποποιείται.

Η υπερέκκριση του ιδρώτα αυξάνεται σε στρεσσογόνες καταστάσεις, αλλά και με την αύξηση της περιβαλλοντικής θερμοκρασίας.  Το πρόβλημα γίνεται εντονότερο τους καλοκαιρινούς μήνες.

 

Η θεραπεία του προβλήματος περιλαμβάνει τοπικές μεθόδους ή φάρμακα, ενέσιμα και συστηματικώς χορηγούμενα φάρμακα και χειρουργικές παρεμβάσεις, οι οποίες δεν χροηγούνται από  δερματολόγο, αλλά συνήθως  από θωρακοχειρουργούς.

 

Τοπικές θεραπείες:

  • Άλατα αλουμινίου σε συγκέντρωση 20-25%, τα οποία αποφράσσουν τους ιδρωτοποιούς αδένες όπου πραγματοποιείται μια παροδική αναστολή του προβλήματος.
  • Ιοντοφόρεση 
 

Συστηματικές θεραπείες:

  • Αντιχολινεργικά φάρμακα, τα οποία αναστέλλουν την ακετυλ-χολίνη στις νευρικές συνάψεις και «μπλοκάρουν» την οδό του νευρολογικού σήματος.
  •  Ενέσεις με βοτουλινική τοξίνη(Botox-Dysport)
 

Χειρουργικές θεραπείες:

Αφορούν κυρίως βαριές περιπτώσεις, στις οποίες δεν αποδείχθηκαν αποτελεσματικές οι προηγούμενες θεραπευτικές επιλογές.

 

Κείμενο: Ρηγόπουλος Δημήτριος, Καθηγητής Δερματολογίας Αφροδισιολογίας.